آموزش موسیقی کودکان

تاریخچه آموزش موسیقی کودکان

از اوایل قرن بیستم، نیاز به روش‌های منظم در آموزش موسیقی به کودکان توسط متخصصان موسیقی مطرح شد. روش‌های اصلی آموزش موسیقی به کودکان عبارتند از:

1. روش “مونته‌سوری“: مونته‌سوری، یک پزشک زن اهل ایتالیا بود که در سال ۱۹۰۷ “خانه کودکان” را برای افراد ۳ تا ۷ ساله تأسیس کرد. او به مسائل آموزشی و تربیتی کودکان معلول توجه کرد و از این طریق به آموزش موسیقی کودکان پرداخت.
2. “امیل ژاک-دالکروز” (۱۸۶۵ – ۱۹۵۰): ژاک-دالکروز، آهنگساز، نوازنده، و آموزگار اهل سوئیس بود که به اهمیت آموزش موسیقی در دوران کودکی اعتقاد داشت.
3. روش “کارل ارف” (۱۸۹۵ – ۱۹۸۲): کارل ارف، آهنگساز و موسیقیدان آلمانی بود که مدرسه موسیقی و ورزش را تأسیس کرد. او بر خلاقیت و بداهه پردازی تأکید داشت و هدف اصلی آموزش موسیقی را پرورش خلاقیت و کشف توانایی‌های بالقوه کودکان می‌دانست.
4. “زولتان کدای” (۱۸۸۲ – ۱۹۶۷): زولتان کدای، آهنگساز و دبیر اهل مجارستان بود که فلسفه‌های خود را در آموزش موسیقی به کار می‌گرفت.
5. روش “ادگار ویلمز” و “مارتینو“: ادگار ویلمز، اهل سوئیس بود و معتقد بود که آموزش موسیقی قبل از تولد و در دوران “رحم” مادر شکل می‌گیرد.
6. “شینیچی سوزوکی” (۱۸۹۸ – ۱۹۹۸): شینیچی سوزوکی، مدرس ویلن اهل ژاپن بود که پس از جنگ جهانی دوم، به آموزش موسیقی به کودکان پرداخت.
7. سیستم “منهتن“: در دهه ۱۹۷۰، کالج “مانهاتن ویل” در آمریکا آموزش موسیقی به طریق گسترده‌تری را ارائه داد. هدف این بود که هنر و ادبیات در ایالات متحده تقویت شود.